Z dala od zgiełku, grodzkiego szumu,
Gdzie nie ma wrzawy, ludzkiego tłumu,
Żyją w spokoju i bez hałasu
Mali Mieszkańcy Wielkiego Lasu.
Codziennie rano, zaraz po świcie
Radością raczą się należycie,
Żyją w spokoju, nie mierzą czasu
Mali Mieszkańcy Wielkiego Lasu.
I choć im ludzie życie gmatwają
Oni się za nic zmartwić nie dają.
Żyją w spokoju, bez ambarasu
Mali Mieszkańcy Wielkiego Lasu.
Wesołe pyszczki! Pogodne dziubki!
Bo choć nie mają własnej chałupki
Żyją w spokoju i bez impasu
Mali Mieszkańcy Wielkiego Lasu.
Xylonyt 14-12-2014
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz